Co dają dzieciom zajęcia aikido

Ćwiczenia technik aikido świetnie rozwija zmysł równowagi i koordynację ruchów, której często dzieci nie mają. Duży nacisk kładzie się na naukę bezpiecznych padów, niezbędnych w ćwiczeniu aikido na bardziej zaawansowanym poziomie.

Podczas treningów wykonuje się tez ćwiczenia siłowe, ale zazwyczaj w formie zabawy, są one możliwe do wykonania przez każde dziecko i bardzo lubiane.

Ćwiczy się na boso, co pomaga przeciwdziałać płaskostopiu.

Trening aikido uczy dzieci bezpiecznego i koleżeńskiego przebywania w grupie. Podczas ćwiczeń przykłada się dużą wagę do bezpieczeństwa partnera, na którym wykonuję się technikę i do bezpiecznego poruszania się w otoczeniu innych ćwiczących.

Techniki aikido ćwiczy się w parach, konieczność znalezienia sobie partnera uczy dzieci przełamywania nieśmiałości.

Przyczyny dla których warto podjąć trening aikido od najmłodszych lat

Różnice w rozwoju psychofizycznym powodują, że spotykamy zarówno dzieci nadpobudliwe, niecierpliwe, jak i nad wyraz spokojne, bojaźliwe z reguły trzymające się na uboczu.

W początkowym okresie nauczania jedne i drugie napotykają na trudności adaptacyjne, a w klasach starszych, te słabsze stają się powodem szykan.

Jedną z uznanych na całym świcie metod wychowawczych i terapeutycznych, zmierzająca do wyrównania tych różnic są, właśnie zajęcia rekreacyjne pozwalające poznać i opanować arkana japońskiej sztuki walki aikido. Jest to możliwe, ponieważ techniki aikido nie opierają się na technikach ofensywnych, lecz na dźwigniach i rzutach gdzie wykorzystuje się energię wynikającą z ataku, dzięki temu dają możliwość zastosowania obrony współmiernej do zagrożenia.

Metodyka ćwiczeń z dziećmi

Najbardziej optymalny okres ćwiczeń z dziećmi dla kształtowania nawyków odpowiedniej kultury ruchowej przypada na wiek 7-11 lat, kiedy to właśnie dzieci są najbardziej predysponowane do opanowania nowych ćwiczeń ruchowych. Nauczanie w odpowiednio wczesnych okresach rozwoju dziecka znacznej ilości nowych ćwiczeń i technik szczególnie w formach zabawowych, jest zatem jak najbardziej pożądane.

Dzieci w okresie swego rozwoju, już od najmłodszych lat chętnie i bez uszczerbku dla rozwijającego się organizmu wykonują ćwiczenia zręcznościowe, zwinnościowe i ćwiczenia zwiększające poczucie równowagi. Jest to okres w życiu dziecka, w którym motywacja do ćwiczeń pozostaje w pełnej zgodzie z siłami fizycznymi. Jeśli dzieci nie wykazują w tym okresie zainteresowania ogólnorozwojowymi ćwiczeniami gimnastycznymi, to winy należy poszukiwać w metodach wychowania (np. brak odpowiednich wzorców w rodzinie), nieodpowiedniej metodzie nauczania, lub braku akceptacji dziecka w środowisku rówieśników.

Oczekiwania i ambicje

Praktyczne doświadczenia wskazują, że oczekiwania i ambicje rodziców wbrew pozorom, bardzo często przeszkadzają w równomiernym rozwoju psychofizycznym dziecka i kontynuowaniu zajęć. W sytuacji gdy z naturalnych względów niektóre ćwiczenia wykonywane są nieudolnie, spotykają się z krytyką a sens dalszego uczestnictwa poddawany w wątpliwość. Równolegle jednak te same ćwiczenia sprawiają dzieciom przyjemność i są chętnie wykonywane. Świadczy to z jednej strony o krańcowo odmiennej ocenie techniki lub ćwiczenia przez dziecko i osobę dorosłą a z drugiej strony o braku cierpliwości której od rodzica powinno się oczekiwać.

Każde dziecko to osobliwa indywidualność, ma swój własny rytm rozwoju, który nie zawsze musi korespondować ze średnim poziomem grupy. W dłuższym okresie czasu może okazać się, że dzieci wykazujące zmniejszoną ruchliwość dzięki wytrwałości i dokładności staną się technicznie lepsze od pozostałych. Trzeba im tylko zagwarantować ten czas i udzielić wsparcia w ich staraniach. Właśnie owa negatywna i przedwczesna ocena rodzica może stać się przyczyną, dla której dziecko słabsze ruchowo zniechęci się do ćwiczeń fizycznych w ogóle a jego naturalny rozwój zostanie poważnie zakłócony.

Decydując się w takiej sytuacji na rezygnację, każdy odpowiedzialny rodzic powinien rozważyć, czy w środowisku szkolnym, gdzie panuje zupełnie inna atmosfera dziecko będzie miało szanse dorównać rówieśnikom i zyskać akceptację w środowisku. Być może właśnie ćwiczenia w klubie są dla dziecka jedyną szansą aby te niedostatki skorygować. Wnioski z tych rozważań powinny w pierwszej kolejności stać się materiałem do przemyśleń dla rodziców podejmujących decyzję o rozpoczęciu treningu.